Догма: Во почетокот беше мртвата точка.

Во календарот на богомилите годината се состоела од десет месеци. Секој месец имал по 36 дена, а секоја седмица по 6 дена. Менувањето на месеците било Јар, Фиар, Мар, Рар, Јуар, Аврар, Севар, Окар, Ноар и Декар.

Според 36те етапи на првиот дел од постанокот на светот тие 10 месеци и нивните соодветни божества се нарекувале и со други имиња, поледователно: Ар (земја), Шо (вода), Му (Снце), Ко (зеленило), Јо (трудот), Хо (топлината), Цо (плодот), Ри (бербата), Со (Тргувањето), и Еае (веселењето). Овие именувања на месеците биле исфрлени од богомилите сметаќи ги за туѓи на словенскиот јазик усвоен од нив. Богомилите ги исфрлиле имињата и од двете главни божества Ра (творечката сила), бог на доброто и Зо (уништувачката сила), бог на злото. Последните две имиња дадени на двете главни богомилски божества, како и оние на десетте божества споменати погоре воделе корен сосема туѓ за богомилите.поради кое што се забранувало нивното споменување се со цел за да бидат заборавени. Откако ќе поминат десетте месеци од богомилскиот календар на обичната година се додаваат 5 мртви дена, без име, празници, посветени на силата на креирањето/создавањето, а за престапната година се додава уште еден мртов ден посветен на силата на уништувањето. Тие 5 или 6 мртви дена на крајот на годината и ден денес се нарекуваат мртви во некои делови на етничка Македонија. Шесте седмици во месецот имале по 6 дена чии што имиња се скоро исти како денешните. Секој шести ден бил празник, а празнувањето преку работните 5 дена било забрането. Именувањето на дните преку календарната година со човечки имиња било исто така забрането.

Броењето на годините на богомилите почнало според етап 33 од раѓањето на човековдахнувачот, од раѓањето Христово.

Главните божества на богомилите биле силата на создавањето и силата на уништувањето кои што не носеле никакви други имиња.