Смртта како категорија и како појава е потполно опасна за живите членови на заедницата. Таа ги прави луѓето безживотни, јалова е, а најопасно од сè – таа е пренослива. Затоа во моментите на директен контакт со мртовецот, живите преземаат низа магиско обредни активности за заштита од преносното негативно влијание на смртта. Кај мртовецот одат намачкани со лук, катран, држат во устата трнче, не го гледаат во лицето и очите, не му го спомнуваат името…

Превземено од ГЛАС – кликни тука

Прочитај го претходниот напис